چرا باید در هر شرایطی به سینما برویم
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۸۲۶۵
به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، ذات انسان، همواره دوستدار فرهنگ بوده و است. هیچ انسانی روی کره خاکی وجود ندارد که در دورانهای مختلف، شیفته یکی از مظاهر فرهنگ نباشد. از سینما، موسیقی و تلویزیون گرفته تا روزنامه، کتاب، تجسمی، نقاشی، مراودات و تعاملات جمعی و... گوشههایی از مظاهر فرهنگ است که سنگمحک سنجش چگالی فرهنگ یک فرد محسوب میشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سینما از تراز بالایی در سنجش سطح فرهنگ یک فرد و اجتماعی که وی در آن زیست میکند، برخوردار استدر این میان، سینما از تراز بالایی در سنجش سطح فرهنگ یک فرد و اجتماعی که وی در آن زیست میکند، برخوردار است. در دنیای کنونی، سینما به عنوان یکی از ابزارهای سنجش سطح فرهنگی مطرح است که میتوان از طریق این شاخص، برآوردهای بسیاری را مشخص کرد.
در ایران، پس از افت محسوسی که سینماها به لحاظ مخاطب، در دهههای ۸۰ و ۹۰ تجربه کردند، روند رو به نزولی شکل گرفت. در اواخر دهه ۹۰، سینماها با اقبال نسبتا خوبی از سوی مخاطبان مواجه بودند که سبب شد تا فروش سالیانه کشور طی ۱۱ ماه سال ۹۸، به ۳۰۰ میلیارد تومان برسد که این رقم، طبق برآوردهای کارشناسانهای بود که آن را برای سینمای ایران مناسب میدیدند.
در همین نقطه، کرونا، همه چیز را در تمام جهان به هم ریخت و سبب شد تا در سال ۹۹، میزان فروش سینماها، به ۱۰ میلیارد تومان تقلیل یابد. افت وحشتناکی که همچنان دامن سینماها در سراسر جهان را گرفته و اجازه نداده تا هیچ سینمایی به دوران حیات پیش از آغاز کرونا بازگردد.
در ایران، سینماها طی ۶ ماه نخست امسال، موفق به فروش ۲۶۰ میلیارد تومانی شدند که قرار بود این فرآیند طی ۶ماهه دوم سال، با برخی تدابیر، رشد محسوسی را تجربه کند اما در این نقطه تلاقی، وقوع ناآرامیهای اخیر، باز، همه چیز را به هم ریخت تا سینمایی که در سودای مخاطب ۱۰۰ هزار نفری در طول یک روز بود، به میانگین مخاطب ۱۰ هزار نفری بسنده کند.
حالا اما مدیریت سینما تلاش کرده تا با برخی تدابیر نظیر ارائه بلیت نیمبها برای ۲هفته در سینماهای سراسر کشور، مخاطبان را به سینماها برگرداند. در این مسیر، اما مشکلاتی فراتر از آنچه در سیستم سینمایی کشور وجود دارد، پنهان است که سبب شده تا نگرش مردم نسبت به سینما، رو به بهبود نباشد.
نگرش منفی را از سینما حذف کنیم
اینکه کسی که تلویزیون دارد، دیگر به سینما نمیرود یا اینقدر مشغله زیاد است که دیگر فرصت سینما رفتن وجود ندارد یا با کمی صبر، فیلمها به شبکه نمایش خانگی میآیند و میتوانیم در خانه به تماشای آن فیلمها بنشینیم یا گران بودن قیمت بلیت، از جمله بهانههایی هستند که سبب تغییر نگرش مردم نسبت به مقوله سینما شده است اما آیا حقیقتا این مولفهها، از جانب مخاطب هوشمند امروزی پذیرفته است یا سینمای ایران در ابتدای قرن جدید، همچنان باید از محل چنین نگرشهای باطلی، ضربه بخورد؟
سینما، یک مکان فرهنگی است و استقبال از این مکان، خود یک حرکت فرهنگی محسوب میشود که به افزایش سواد و تجربه فرهنگی فرد کمک کرده و زیست اجتماعی وی را متکاملتر میکند. حضور در سینما و فیلم دیدن در ابعاد پرده عریض با آن سیستم صوت و تصویر، هرگز قابل مقایسه با تلویزیون یا دیگر مدیومهای بصری نیست. تجربه مشترکی که به صورت توامان برای چندده نفر یا چندصدنفر در جریان است، خاطرهای میسازد که در طول یک قرن اخیر، میلیاردها نفر را به افیون خود مبتلا کرده؛ حال آنکه مخاطب، هیچگاه نمیتواند چنین تجربه و لذتی را در خانه و حتی در جمع خانوادگی به دست آورد. بنابراین جایگزین کردن سینما و شبکه نمایش خانگی برای سینما و جانشین کردن خانه به جای سالن تاریک، هرگز نمیتواند درست بوده و آن لذت فرهنگ را در یک زیستبوم اجتماعی در افراد، تهنشین کند.
در رابطه با بحث مشغله، قطعا هیچ فردی روی کره خاکی وجود ندارد که اوقات فراغت نداشته باشد. بنابراین کسانی که مشتاق سینما رفتن هستند اما ادعا دارند که از زمان کافی برای این کار برخوردار نیستند، باید یک مهندسی هوشمندانه بر اوقات فراغت خود انجام دهند. هماکنون سینماها در تمام روزهای هفته، از ساعت ۱۱ صبح الی ۲۴، فیلم برای نمایش دارند و بنابراین نمیتوان این بهانه که وقت لازم برای فیلم دیدن وجود ندارد را از سوی برخی افراد پذیرفت. البته که افراد بامشغله زیاد، در اولویت فیلم دیدن قرار دارند تا بدین ترتیب، با یک تمدد اعصاب و آرامش، به روح و جسم خود استراحتی داده و کمی از فشار زندگی بر روی خود کم کنند.
در مورد گران بودن قیمت بلیت نیز راهکار وجود دارد. هماکنون که سینماها به مدت ۲هفته نیمبها است و در ایام عادی سال نیز سینماها در سراسر کشور، سهشنبهها بلیت خود را به صورت نیمبها عرضه میکنند. فارغ از این، تمامی سانسهای پیش از ظهر سینماها نیز به صورت نیمبها اعمال میشود. البته اگر چرخه بلیت شناور در سینماهای کشور اجرایی شود، این مشکل نیز تاحدود بسیاری مرتفع شده و دیگر، گرانی بلیت، سد راه مخاطبان برای تماشای فیلم نخواهد بود.
حق انتخاب برای هر سلیقه سینمایی
در این میان، برخی مخاطبان نیز وجود دارند که با نفی سینمای ملی، تنها مخاطب آثار خارجی هستند. سینمای ایران هماکنون سالهاست که در جشنوارههای تراز اول جهانی حضور دارد و سطح کیفی بسیاری از تولیدات ملی علیالخصوص در حوزه ملودرام و درامهای اجتماعی، در رقابت با آثار توانمند هالیوودی است. بنابراین این بهانه نیز دیگر محلی از اعراب ندارد. در این سالها، همواره ۱۵ تا ۲۵ فیلم در گونههای مختلف، به روی پرده هستند و این امکان، تنوع خوبی به اکران داده که بتواند هر نوع سلیقهای را جذب کند.
وقتی یک فرد برای تهیه یک پیراهن، مدتی را به تحقیق میدانی میگذراند، قطعا با وقت گذاشتن کمتر از آن میزان بر روی سینمای ایران و فیلمهای در حال اکران، بهراحتی میتواند فیلم مورد علاقه خود را پیدا کندوقتی یک فرد برای تهیه یک پیراهن، مدتی را به تحقیق میدانی میگذراند و وقتی از او گرفته میشود، قطعا با وقت گذاشتن کمتر از آن میزان بر روی سینمای ایران و فیلمهای در حال اکران، بهراحتی میتواند فیلم مورد علاقه خود را پیدا کرده و به تماشای آن بنشیند. این امکان در شرایط کنونی که راههای این شناخت از طریق سایتها، خبرگزاریها، کانالهای تخصصی در فضای مجازی و... فراهم است، کار مخاطب را بسیار راحتتر کرده و او را به انتخاب صحیحتری میرساند.
اینکه مد اجتماعی در حیات کنونی کشور به مارک گوشی و ساعت تقلیل پیدا کرده است، با راهکارهایی فرهنگی چون سینما رفتن، قابل جبران است. اینکه خانوادهها و افراد بتوانند خود را در یک رقابت فرهنگی قرار داده و یکی از شاخصهای این رقابت را سینما قلمداد کنند، خود به افزایش نشاط اجتماعی و ارتقای سرانه سینما خواهد انجامید که اتفاقهای خوبی را برای فرد، خانواده و جامعه رقم خواهد زد.
سینما رفتن یک فرهنگ است مانند ازدواج، بیمه، رزق حلال و... که باید در تمامی شرایط، مهم تلقی شده و این اصطلاح که به هر دلیلی، سینما از سبد خانوار حذف شود، کلام چندان سنجیده و درستی نیست. قطعا با تغییر نگرش در هر فرد در رابطه با مقوله سینما، وضعیت فرهنگی جامعه، بهبود قابل توجهی خواهد یافت.
اینبار روی سخن، با فرد فرد جامعه است که بدون هیچ اعلام عمومی، شرایط یا چشمداشتی به دست مدیریت فرهنگی، به سینما بروند و از همین فیلمهای روی پرده استقبال کنند. اکنون زمان بسیار خوبی است برای کسانی که اصلا سینما نمیروند یا مدتها از زمان سینما رفتن آنها گذشته است تا با بلیت نیمبها که برای یک هفته دیگر برقرار است، به تماشای یکی از فیلمهای روی پرده رفته و توان فرهنگی خود را تقویت کنند.
برچسبها سینمای ایران سینما فیلم اکران فیلممنبع: ایرنا
کلیدواژه: سینمای ایران سینما فیلم اکران فیلم سینمای ایران سینما فیلم اکران فیلم سینمای ایران سینما رفتن وجود ندارد نیم بها فیلم ها یک فرد
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۸۲۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ایراد بزرگ سرمربی بزریلی پرسپولیس | اوسمار تعویض کردن بلد نیست!
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ورزش سه، در شرایطی که هواداران پرسپولیس و برخی رسانهها از تعویضهای زودهنگام و پرتعداد اوسمار ویرا در بازیهای اخیر بهخصوص دیدار حذفی در اراک شاکی بودند و بعضا این تغییرات متعدد را عامل باخت و کنار رفتن از جام حذفی میدانستند اما اوسمار در بازی بزرگ مقابل سپاهان به نوعی از آن سوی بام افتاد!
اوسمار لوس ویرا که در بازی مقابل آلومینیوم اراک هر ۵ تغییر خود را قبل از دریافت دو گل ده دقیقه پایانی حریف در وقتهای معمول انجام داده بود اینبار در بازی با سپاهان و متعاقب انتقادهای بسیاری که شنیده بود و البته در نشستهای خبری هم از او پرسیده بودند خیلی کم و دیر تعویض کرد.
اوسمار در این مسابقه وحید امیری را به جای مهدی ترابی در دقیقه ۷۹ وارد میدان کرد و در دقایق پایانی از فرشاد فرجی به جای وحدت حنانوف سود جست. او در شرایطی فقط دو تعویض دیرهنگام داشت که از چند هفته قبل و از دیدار مقابل پیکان تغییرات زودهنگامش که از حوالی دقیقه ۶۰ آغاز میشد را تقریبا در هر بازی تکرار میکرد و بیشتر بازیکنان کارساز در فاز حمله را از زمین بیرون میکشید.
اوسمار معمولا عالیشاه، رفیعی، ترابی و حتی اورونوف را در سی دقیقه پایانی بازی از زمین بیرون میکشید اما اینبار در شرایطی که به نظر میرسید هم سروش خسته شده هم اورونوف کارایی ندارد آنها را تعویض نکرد. همچنین امید عالیشاه در بیست دقیقه پایانی خسته به نظر میرسید و پرسپولیس نیاز به ورود نیروهای تازه نفس داشت که اوسمار برخلاف انتظار تعویض نکرد. تغییراتی که شاید میتوانست جلوی اخراج عالیشاه را بگیرد و پرسپولیس ده نفره نشود.
اوسمار روی نیمکت سعید صادقی را داشت که تشنه بازی بود، سینا اسدبیگی که در اراک درخشیده و انتظار داشت در این میدان بزرگ بازی کند و البته ابوالفضل بابایی و سورگی شاید میتوانستند تحرک بیشتری به فاز تهاجمی تیمشان بدهند اما هیچکدام از این بازکینان به میدان نرفتند و مرد برزیلی تنها با دو تعویض در ده دقیقه پایانی مهمترین مسابقه هفتههای اخیر را درست مثل دربی با کمترین موقعیت گل و تنها با یک امتیاز تمام کرد.
کد خبر 848913 برچسبها دفاع - سپاه پاسداران ویژه ورزشی اوسمار ویرا لیگ برتر فوتبال ایران باشگاه پرسپولیس